અનામિકાના લગ્નની કાલે ૨૦મી વર્ષગાંઠ નિમિતે થોડી ખરીદી કરવા બજારમાં ગઈ હતી ને અચાનક જ સ્કૂલની મિત્ર બનતા બને ખુબ ખુશ થઇ ગયા અને તેની મિત્રએ તેને મળતા જ સવાલ પૂછ્યો તું અહી આ બાજુ? તારે માં ને ત્યાં રોકવા આવી છો કે પછી સાસરેથી નીકળી છો? તેના આ સવાલથી અનામિકા મિત્રને મળ્યાની ખુશી ભૂલી ગઈ અને વિચારમાં પડી ગઈ--મારું ઘર કયું? એ વિચારે ચડે છે કે.. માં-બાપને ત્યાં હોય ત્યારે તેને જે કઈ પણ શીખવવામાં આવે ત્યારે કેહવામાં આવે કે સાસરું જ તારું ઘર છે, અહી આ ચાલશે ત્યાં નહિ ચાલે વગેરે.. અને જયારે તે સાસરે જાય છે ત્યારે સાસુ-સસરા કે પતિ દ્વારા તેને કેહવામાં આવે કે અમારા ઘરમાં આ નહી ચાલે તારે ઘરે ચાલતું હોય તો ભલે પણ અહી આ-તે નહિ જ થાય. નાનપણમાં તો સસરાને જ મારું ઘર ગણતા શીખવ્યું છે તો અહી કે આ લોકો અમારું ઘર એવું બોલે છે? મારું ઘર કયું?તે મિત્ર સાથે વાતો એ ચડે છે અને કહે છે...
આજે ૨૦ વર્ષ થઇ ગયા તો પણ તેને માટે તેનું સાસરું એ સાસરું જ છે ઘરના માટે અને બહારના લોકો માટે પણ. અને તે પોતાના ઘરની શોધમાં ખોવાય ગઈ પણ સમાજે પણ તેને પિતાના ઘરે કે પતિના ઘરે જવાની સલાહ આપી. કોઈએ ન કહ્યું કે તારી ઘરે જા. શા માટે આવું? શા માટે સ્ત્રીને પોતાની ઓળખ નથી? ઘર નથી? આપના સમાજમાં આજે પણ દીકરી ને નાનપણથી જ પરાયી ગણવામાં આવે છે. તેનો ટાર્ગેટ માત્ર સાસરું જ એવું વારંવાર જોવા મળે છે. જમાનો બદલ્યો છે, થોડા સુધારા થયા છે છતાં આજે દીકરીને પોતાની ઓળખ મળી નથી. નોકરી છે, પોતાનો વ્યવસાય છે છતાં તે હમેશા પોતાના હક્ક-અધિકાર માટે લડતી હોય છે. સ્ત્રી કોઈ ઘર શુગારની વસ્તુ નથી કે કોઈ આવવાના હોય ત્યારે ડેકોરેશન કરે તે રીતે શુશોભિત થઇ જાવ અને આવનાર પોતાના સજેશન અને રેન્કિંગ આપતા જાય. લગ્ન પછી 'જી' સીરીઝમાં સૌ કોઈ ઈન્તજારમાં હોય છે કે વહુ કઈ જગ્યાએ કઈ રીતે વર્તે છે, શું આવડે છે અને શું નહિ પણ છોકરાને શું આવું હોય છે? તે તો પોતાના સાસરિયામાં પણ લાડ સાહેબ બની રહે છે. જમાયને તો એક પણ આંચ ન આવે તેની તકેદારી રાખવામાં આવે છે. જો છોકરી તેના પતિગૃહને પોતાનું ઘર ગણે તો પતિ શા માટે પત્નીના ઘરને પોતાનું ઘર ગણી ન શકે? શા માટે મારા માવતર અને તેના માવતરના સબંધમાં તફાવત હોય છે? હું અહી ઘરમાં રહી મમ્મી-પપ્પા(સાસુ-સસરા)નું ધ્યાન રાખું, દવા અને જમવાનું સમયસર આપું, કોઈ કુસંપ પણ નથી પણ જયારે માત-પિતાબીમાર હોય ત્યારે શું પતિ તેની ખબર પૂછવા પણ સમયસર ન જઈ શકે? ન ફોનથી દિવસમાં એકવાર વાત કરી શકે? હું અહી મમ્મી-પપ્પાની સેવામાં માંત-પિતાને મળવા પણ ન જઈ શકું તો પતિની ફરજ નથી કે સ્વ ત્યાં જઈ થોડી વાર ખબર અંતર પૂછી આવે અને મને કહે?અને મમ્મી-પિતા પણ તેને ન કહે કે તું ત્યાં જઈને કે ફોનમાં એકવાર સમાચાર જાની લે? માત-પિતાને ત્યાર ૨૪ વર્ષ રહી, પગભર બની. તેમને મેહનત પસીનો એક કરી મોટી કરી-ભણાવી નોકરીને લાયક બનાવી પરંતુ લગ્ન થાત સારી આવક પતિઘરે આપવાની, શા માટે? તેમનો કઈ હક્ક નહિ? ૨૪ વર્ષ સુધી મને લોકો જે નામે ઓળખતા તે નામ પણ બદલવાનું અને નવી ઓળખાણ બનવાની, શા માટે સ્ત્રીને જ આ નિયમ? કોઈના ઘરે જમવા જવાનું હોય તો સ્ત્રી વહેલી જાય ને મદદ કરાવે, ઘરના બોલતા હોય કે તૈયાર ભાણે જમવા જાય તે સારું ન લાગે અહી તો તમે તૈયાર દીકરી લઇ જાવ છો તેનું કઈ નહિ? અને તેમાં પણ કાંકરા તો ગોતતા જ હોય છે. નોકરી ૨ વર્ષ કરવાની છુટ આપી પણ તે પણ સબંધીને ત્યાં જ, જ્યાં નોકરી હતી તે ઉંચો પગાર, માર્યાદિત સમય હોવા છતાં પણ મુકાવી. એકવાર સવારથી માતને ત્યાં રોકવા ગઈ હતી અને સમાચાર મળ્યા કે મમ્મીને સામાન્ય તાવ છે તો પણ હું અહી પાછી આવી અને માત-પિતા એ પણ મને એ જ કરવાનું કહ્યું પણ જયારે આજે જયારે માત-પિતા બને બીમાર છે ત્યારે મને અહીંથી કોઈ કેહ્તું નથી કે ૨-૩ દિવસ તું ત્યાં જઈ તેમની સેવા કર, મદદ કર, શા માટે આવું? અહી આ લોકોની સેવામાં ,વ્યવહારમાં મેં કોઈ ઉણપ નથી રાખી, પોતાનું જ ઘર છે અને તેમ જ માનીને રહી છુ તો શા માટે મને સહકાર નથી મળતો?ત્યાં રોકવા લગ્નના ૪ વર્ષ બાદ સૌની મંજુરી લઇ ૧૦ દિવસ રહી ત્યારે પણ દિવસો ગણવા લાગ્યા હતા, પરંતુ જે માત-પિતા એ ૨૪ વર્ષ ઉછેરી છે, જ્યાં હું મોટી થઇ છુ ત્યાં મને થોડા દિવસ રોકવા જવાનો પણ અધિકાર નથી? અને પતિ દેવ વ્યવસાયના બહાને મિત્રો સાથે હરવા-ફરવા ચાલ્યા જાય અને મંજુરી પણ લેવાની જરુંર નથી? પતિદેવને દિવસમાં એકવાર મિત્ર સાથે ગોષ્ટી કરવા જોય અને તે માટે ઘડિયાળ સામું પણ ન જોવે પરંતુ મારે મારા મિત્રની ઘરે પ્રસંગમાં જવાનું હોય તો પણ ૨-૪ દિવસ જાણ કરવી પડે અને તો પણ પ્રસંગમાં હાજરી બહુ મુશ્કેલીથી આપી શકાય. સ્ત્રી સ્વતંત્ર છે? આજે ૪૪ વર્ષની ઉમરે પણ મને શોધ છે મારા ઘરની. હું જવાબ નથી શોધી શકી જો તમને તમારું ઘર મળી ગયું હોય તો હું ખુશ થઈશ.
સ્ત્રીનું ઘર?કયું?
અંતે અનામિકાની સહેલી કહે છે તારી વાત સાચી છે પણ તું જાણે છે કે સ્ત્રી કોણ છે?
In simple words,
A girl/lady is the most beautiful part of Gods creation,
She starts compromising at a very tender age,
She sacrifice her chocolates for her brother,
Later she sacrifices her full youth for her husband & children without complain.
End finally her life ends up only by compromising for others happiness.
She is that creature of God who no one can compete.
