24*7 કોમ્યુનીકેશન માધ્યમ પરંતુ સબંધમાં નિકટતાનો અભાવ

આજના જમાનામાં કોમ્યુંનીકેશનના અનેક માધ્યમ છે અને તેના દ્વારા સરળતાથી મેસેજની આપ-લે થઇ શકે છે. દરેક સબંધમાં કોમ્યુંનીકેશન અત્યંત જરૂરી છે. જેટલું કોમ્યુંનીકેશન મજબુત તેટલા સબંધ મજબુત થાય છે. નબળું કોમ્યુંનીકેશન અનેક સમસ્યા સર્જે છે. કોમ્યુંનીકેશન મજબુત અને ધારદાર હોય તો સબંધના પાયામાં  મજબુતી આવે છે, અને નબળું કોમ્યુંનીકેશન સબંધને જમીનદોસ્ત કરી દે છે. પુરાતન યુગમાં જયારે કોમ્યુંનીકેશન માધ્યમ ન હતા ત્યારે સબંધમાં માર્યાદિત તિરાડ જોવા મળતી. ખાસ કરીને પતિ-પત્નીના સબંધમાં. 

વર્ષો પેહાલાની વાત કરીએ તો પતિ-પત્ની સવારે છૂટા પડ્યા બાદ જયારે રાતે બને ભેગા થતા ત્યારે જ વાત થતી, ત્યારે તો ટેલીફોન પણ ન હતા, મોબાઈલ અને  sms તો કોઈએ વિચાર્યું પણ ન હતું અને ત્યારે ટેલીફોન પણ ઘણા જ મોંઘા હતા.અને એટલે જ જયારે રાતે બને મળે ત્યારે એક પ્રતીક્ષાનો અંત આવતો, બને વચે મીઠાશભરી વાત થતી. ઉપરાંત  ફોન કરે તો પણ માત્ર કામ પુરતી અને ટૂંકમાં જ વાત થઇ જયારે આજના યુગમાં યુવાનો આખી રાત વાતો કરીને પણ થાકતા નથી અને સવારે ફરી મેસેજ કરીને એકબીજના કોનટેક્ટમાં રહે છે. અને જો તેના ફોન અથવા મેસેજનો રીપ્લ્યાય ન થાય તો બને વચે નાનું યુદ્ધ અને તે નાનામાંથી મોટું યુદ્ધ થતા પણ સમય લાગતો નથી. એટલું જ નહિ એકબીજાની જાસુસી કરવામાં, સમયનો હિસાબ રાખવામાં , વગેરેમાં અનેક પ્રશ્નો ઉભા કરે છે. દિવસભર આ બધું ચાલે છે અને જયારે ભેગા થાય ત્યારે પોતાના ફોનમાં આવેલ ફોટોસ, વોટસ અપ વગેરે જોવામાં જ સમય કાઠે છે. આજની જનરેશન બહાર જમવા કે ફરવા જાય ત્યારે એકબીજની સાથે વાત  કરવાને બદલે પોતાના મોબાઈલમાં જ વ્યસ્ત હોય છે, પોતાના ફોટા મોકલતી હોય છે, પણ બાજુમાં તેનું કોઈ ઓળખતું બેઠું હોય તેની સાથે વાત કરવાનો સમય નથી. આજના યુગમાં સંપર્ક સરળ બન્યો છે પરંતુ સબંધો સાચવવા અઘરા બન્યા છે, સંપર્ક ઝડપી બન્યો છે પરંતુ સબંધમાં ધીરજની ઉણપ વર્તાય છે. ઈમેલ-, વોટ્સ અપ, વગેરેથી ૨૪*૭ કોન્ટેક્ટમાં હોય છે, તે પણ ખુબ જ ઓછા દરે. ક્મોમ્યુંનીકેશન છે પણ કોમ્યુનીકેશન મટીરીઅલ નથી. પેહલાના જ્માંનામાં આજુ-બાજુ એટલે કે પડોશમાં વાતો થતી ત્યારે સંતાનો કેહતા તમને પંચાત કરવી ગમે છે અમને ન ગમે પણ આજે તે લોકો પણ એ જ કરે છે પણ માધ્યમ દ્વારા. તેમાંન માટે તે શેરિંગ છે, એન્ટરટેનમેન્ટ છે.મિત્રનું વર્તુળ મોટું છે પણ મિત્રો ઓછા છે, ઓનલાઈન શેર-શાયરી/જોક્સના ખજાના છે પણ મોલીક્તાનો અભાવ છે.

આજે મન બે ભાગમાં વેહ્ચાયેલા છે. એક મત મુજબ હવે માણસોને આ કોમ્યુનીકેશન માધ્યમ વગર ચાલે તેમ નથી. ટેકનોલોજીને લીધે ઘણી નિકટતા આવી છે, એકબીજાના સંપર્કમાં સહેલાઈથી રહી શકાય છે પરંતુ તેમ છતાં સબંધો જાળવવા અઘરા બનતા જાય છે.

સ્ટેટ્સ અપડેશન- એક વ્યસન

સોસ્યલ વેબસાઈટ પર નવી જનરેશને સ્ટેટ્સ અપડેટ કરવાની આદત પડી ગઈ છે, બહાર ફરવા ગયા હોય કે ઘરમાં હોય અપડેશન ચાલુ જ હોય. અનેક ફોટોસ, જોક્સ,શાયરી વગેરે અપડેટ્સ કરે છે અનેક લોકો તેમાં કમેન્ટ કરે છે, લાઈક કરે છે. મિત્રોનું લીસ્ટ તો ઘણું મોટું હોય છે, કોઈને ૧૦૦/૨૦૦ તો કોમન ફ્રેન્ડ્સ હોય છે. પણ આ બધા ફ્રેન્ડ્સ કેહવાય? ફ્રેન્ડ્સલીસ્ટમાં વિધાર્થીના તેના શિક્ષકો પણ હોય છે, નોકરી કરતા એમ્પ્લોયીને તેના બોસ અને અન્ય સ્ટાફ પણ ફ્રેન્ડસલીસ્ટમાં હોય છે. આમ, આ લીસ્ટ ઘણું મોટું હોય છે. 

આજે પત્ની તેમની મેરેજ એનીવર્સરીના વિશે તેના પતિને સોસ્યલ સાઈટ પર કરે છે.  Like, Dear I am so happy to get you in my life & etc… happy anniversary my life….. આ સ્ટેટ્સ અપડેટ થતા દરેકને ખ્યાલ આવે છે કે તેમની એનીવર્સરી છે અને બધા વિશના મેસેજ અપડેઈટ કરવા લાગે છે તેમજ લાઈક પણ કરે છે. મતલબ સૌ આ સોસ્યલ સાઈટથી એડીકટેડ થઇ ગયા છે. હવે ફોટોસ, શેર-શાયરી વખતે લાઈક કરે તો  વાજબી છે પરંતુ દિવાળી પર સૌ કોઈ એક બીજાને happy Diwali/happy new year ના મેસેજ કરતા હતા કોઈ તેમાં રીપ્લાય કરીને wish કરતા પણ ઘણા લોકો તેમાં પણ લાઈક કરતા. વિચારવાની બાબત એ છે કે અહી લાઈક કરવાનું હોય કે થેન્ક્સ કરવાનું હોય?ટૂંકમાં મનોવૃત્તિ જ એવી થઇ ગઈ છે કે કોઈ સ્ટેટ્સ અપડેઇટ કરે તુરંત જ એક્શન આપવું, વ્યસન થઇ છે. આજે આસપાસ પાડોશમાં રેહતા લોકોન એકબીજાને ઘરે જઈ દિવાળીની શુભકામના આપવાને બદલે આવી વેબસાઈટ પર જ મળી આનંદ મેળવી લે છે.

શું આપ આ વાતથી સહમત છો? તો આ લેખને પણ લાઈક કરી દો અને કમેન્ટ્સ કરો.

Like       Comments